schule

Bu sezonki tatilimin yollarda geçeceğini düşünerek seri yazmaya karar verdim.



İlk durak Ankara...



Zorunlu olmasam senenin şu en sıcak günlerini Orta Anadolu'da geçirmek en son isteyeceğim şeydi heralde. Ama gel gör ki, evlenmek için illaki yaz ayını seçen çiftlerden olmak istediler sevgili arkadaşlarım Tümay ve Özcan. Ben de bu yılki ikinci "arkadaş düğünü" faslına mutlulukla iştigal etmiş oldum.




İlk cümleler "Lanet olsun buraya nerden geldim!!" der gibi olsa da, aslında 1,5 yılımı geçirdiğim başkenti özlediğimi itiraf edeyim.




Bu kent bana o kadar siyaseti anımsatıyor ki, sokakta gezerken bir an sanki yanımdan Başbakan ya da Cumhurbaşkanı geçecekmiş gibi biraz daha resmi yürümem gerektiği kanısına kapılıyorum. Sonra birden üniversite yıllarımı hatırlatan gençliğin arasına karışıyorum caddede onlardan biriymişim gibi. Oysaki en büyüklerinden bile en az 3 yaş büyük olduğumun farkına varıyorum içime oturan acıyla. Yaşlanıyorum galiba...





Arkadaşlarımla hasret giderip veda edeceğim iki gün sonra. Ama daha çok yolum düşecek sanırım, bekle beni Ankara...