İz

schule Perşembe, Haziran 25, 2009

Mutlaka herkesin, hayatının bir bölümünü ya da bütününü etkilediğine inandığı birileri olmuştur. Ailesinden biri, arkadaşı, öğretmeni veya mahalleden Fahriye Ablası… Onlar size daima birşeyleri, biryerleri, bir dönemi hatırlatır. İyi ya da kötü ...

İşte benim hayatımda iz bırakanlar ve bırakmaya da devam edenler :

B, N, S2,H beşlisi:
Lise yıllarıma damgasını vuran canım dostlarım. Her ne kadar üniversite dönemindeki ayrılıktan sonra kopar gibi olsak da, onlar benim hayatımın vazgeçilmezleri.

Niğdeliler sitesi B blok daire 30-34 sakinleri :)
Üniversitenin, Buca’nın, İzmir’in, hayatın tadı çıkmazdı onlarsız. Keşke o iki daireyi olduğu gibi alıp merkezi bir yere inşa edebilseydik. :P

Ö-A
İzmir’deki yapışık ikizlerim (:
Hayatımdaki anlamlarını burada yazmam olanaksız.
Onlarsız üç yıl nasıl dayanabildim bilmiyorum. Ama az kaldı geliyorum :)

Sezen Aksu:
Sezen’in adeta hastası olduğumu bilir çevremdekiler. Ama bu sevgi sadece şarkıları yüzünden değil. Öyle ki çoğu insan Sezen’i damardan şarkıları için sever. Sen Ağlama, Geri Dön, Tükeneceğiz, Her Şeyi Yak, İstanbul İstanbul Olalı, vb…Çünkü sevgilisinden ayrılmıştır, efkar dağıtırken koyar bir Sezen şarkısı, vurur kederin dibine. Ya da yeni aşık olmuştur, günün anlam ve önemine uygun bir Sezen parçası bulmak pek tabii mümkündür. Velhasıl bu şarkılar aşık olan her insanın sırtını sıvazlar. Bir de kendimi düşünüyorum, beni anlatan neredeyse hiç şarkısı yok bu kadının.
Ben onun duruşuna; dünyadaki kötü gidişe duyarsız kalmayışına; herkes O’nu başının üzerine çıkarmak isterken, O’nunsa inadına yan yana yürümek isteyişine hayranım.

Cahide Hocam
Durup dururken muhabbet olsun diye sorulan ve genellikle sorunun yöneltildiği şahsın tabiri caizse apışıp kaldığı, “kem küm” den başka yanıt veremediği “İdolün kimdir ey fani?” sorusuna cevabımdır Cahide Bolat. Bir yıl öncesine kadar nefret ettiğim Tarih dersini, sayesinde sevdim, hatta bağrıma bastım (:
Öğrencileriyle diyaloğu bu kadar iyi olan başka bir eğitimci tanımıyorum. Derste o kadar takip etmişim ki kendisini, sınıfa soru sorup “evet” ya da “hayır” cevabı beklediği zaman gözlerini kapatıp kafasını sağa sola ya da öne arkaya sallayışı bana da geçmiş :)
O farkında olmasa da bendeki emeği çok büyüktür.
Canım hocam…
Büyüksün…

Mustafa Hocam
ÖYT nin bir numarasıdır kendisi. Gerçek bir eğitimcidir aynı zamanda. Onun da bende emeği çok fazladır. Ve yeri ayrıdır Mustafa Hoca’mın. Dünyaya bakış açımı değiştirdi, ufkumu açtı deyim yerindeyse. O’nunla olan sohbetlerimizden sonra kitap okuyuş tarzım bile değişti resmen. Ve şarkı sözlerine de daha bir dikkat etmeye başladım.
Saygılar hocam…


Ve tabii ki Geniş Ailem
Onlarsız ben bir hiçim zaten…

0 yorum: